Grote kans dat je kennis hebt van Schüssler Celzouten. Wellicht gebruik je ze al een tijdje, ben je er net mee begonnen of heb je interesse in  de Schüssler Celzouten. Maar wie heeft deze Celzouten, ook wel Schüsslerzouten genoemd, nou eigenlijk bedacht? Dit blog gaat dieper in op leven van Wilhelm Schüssler, zijn theorieën en zijn nalatenschap.

Wilhelm Schüssler

Wilhelm Schüssler werd geboren in een tijd waarin de medische wetenschap zich nog in een relatief primitieve fase bevond. Hij was de zoon van een bakker en groeide op in een bescheiden omgeving. Ondanks de financiële beperkingen van zijn familie, bleek hij een briljante student. Na de middelbare school studeerde hij geneeskunde aan verschillende universiteiten, waaronder Berlijn, Parijs, Praag (Homeopathie) en Gießen, waar hij in 1857 zijn doctoraat behaalde. Na zijn afstuderen vestigde Schüssler zich in Oldenburg, waar hij begon als homeopathisch arts. In die tijd was homeopathie een populaire alternatieve complementaire geneeswijze, gebaseerd op het principe dat “het gelijke met het gelijke wordt genezen”. Schüssler was echter niet volledig tevreden met de bestaande homeopathische methoden en begon zijn eigen theorieën te ontwikkelen.

12 celzouten

Schüssler’s belangrijkste bijdrage aan de medische wetenschap was zijn theorie over biochemische celzouten, ook wel bekend als “Schüsslerzouten”. Hij geloofde dat lichamelijke ongemakken het gevolg was van een disbalans in de mineraalzouten die in de cellen van het lichaam aanwezig zijn en we daardoor niet alles uit ons lichaam konden halen. Schüssler identificeerde twaalf mineraalverbindingen in het lichaam die hij beschouwde als essentieel voor de gezondheid van het lichaam. 

Deze Schüsslerzouten zijn:

Schüsslerzout 1: Calcium fluoratum (Calciumfluoride)

Schüsslerzout 2: Calcium phosphoricum (Calciumfosfaat)

Schüsslerzout 3: Ferrum phosphoricum (IJzerfosfaat)

Schüsslerzout 4: Kalium chloratum (Kaliumchloride)

Schüsslerzout 5: Kalium phosphoricum (Kaliumfosfaat)

Schüsslerzout 6: Kalium sulfuricum (Kaliumsulfaat)

Schüsslerzout 7: Magnesium phosphoricum (Magnesiumfosfaat)

Schüsslerzout 8: Natrium chloratum (Natriumchloride)

Schüsslerzout 9: Natrium phosphoricum (Natriumfosfaat)

Schüsslerzout 10: Natrium sulfuricum (Natriumsulfaat)

Schüsslerzout 11: Silicia (Kiezelzuur of silicium)

Schüssler zout 12:  Calcium sulfuricum (Calciumsulfaat) [NL namen noemen kan, maar kan verwarring geven zonder verdere toelichting]

Schüssler geloofde dat door het aanvullen in de juiste verhoudingen, het lichaam ondersteunt kan worden om bij te dragen aan een goede gezondheid. Hij ontwikkelde een systeem waarbij de zouten in zeer verdunde en vooral verkleinde vormen werden ingenomen en kunnen doordringen tot op celniveau, vergelijkbaar met de principes van de homeopathie. Dit systeem was bedoeld om de cellen te voorzien van de mineralen om de balans te kunnen sturen, zodat het lichaam zelf de functies ondersteunen, helpen en behouden.

Hoewel zijn methodes dus al zo’n 160 jaar geleden zijn ontwikkeld, zijn er tot de dag van vandaag Schüssler celzouten verkrijgbaar en zijn er vele mensen die tevreden zijn over het gebruik. Schüssler’s theorieën werden snel populair. De eenvoud en de zachte sturing van deze middelen maakten ze aantrekkelijk voor een breed publiek. Zijn werk werd beschouwd als een waardevolle aanvulling op de bestaande homeopathische praktijken. Ze worden nu gebruikt door mensen over de hele wereld. Ze worden geprezen om hun gebruiksgemak. 

Benieuwd geworden na dit blog of ben je al jaren een trouwe gebruiker van Schüssler Celzouten? 

Celzouten training

Er zijn diverse instituten en verenigingen gewijd aan het onderwijs  celzouttherapie. Cursussen en trainingen worden aangeboden aan zowel professionals, winkelpersoneel als geïnteresseerden consumenten.